O cultivo comercial de cogomelos en Galicia: Pan do Demo


Nunha saída que Refungando organizou para os seus socios esta primavera, tivemos a oportunidade non so de visitar as verdes terras de Celanova e arredores, senon tamén de deixarnos caer nas instalacións da granxa de cultivo de cogomelos recentemente creada Pan do Demo para interesarnos polo cultivo comercial dos nosos amigos. Como veredes a continuación, a producción dos seus invernadoiros está a día de hoxe completamente adicada ó cultivo de Pleurotus ostreatus, pero nun futuro próximo a variedade de especies cultivadas se verá incrementada ca inclusión de novas especies.

Pero, ¿quen millor que o noso anfitrión aquel día, que ademáis dunha enorme paciencia cas nosas preguntas, ten un gusto no vestir admirable como veredes no seguinte video, para contarnos un pouco os traballos e dificultades do cultivo comercial de cogomelos? Pois nada, con todos vos, o responsable do bo facer de Pan do Demo, Borja Mínguez:




Estos da Telegaita si que saben. Cando nos tivemos a oportunidade de visitar as instalacións de Pan do Demo, desgraciadamente xa se recollera toda a producción, pero hoxe temos a oportunidade de comprobar o aspecto dos invernadoiros de Pan do Demo en todo o seu esplendor, cortesía do noso amigo Alejandro Mínguez. Fixádevos neses exemplares da imaxe da dereita bañados pola verdosa luz do invernadoiro que o imprime todo. Fermosa estampa, ¿non si?

Como se comenta na entrevista, a empresa de Celanova está xa en fase de probas con novas especies, coma o Agaricus Bisporus (o champiñón de sempre do supermercado), cuios resultados podedes observas na seguinte das imaxes cos primeiros exemplares asomando entre o compost jritando "¡levádeme á tixola!".

Ademáis do champiñón, en breve Pan do Demo comezará a testear o cultivo de Lepista Nuda e Coprinus comatus; no seu momento, prepararemos unha entrevista para que Borja nos explique as diferencias no cultivo destas especies, menos comúns, por non dicir inexistentes, nos mercados galegos e veremos así as distintas e caprichosas necesidades de cada especie en canto a humidade, temperatura e, como non, alimentación. Lembrade que o cultivo comercial hoxe en día se reduce case exclusivamente a especies de fungos saprófitas (se alimentan de materia orgánica morta), co que se debe adaptar o sustrato dos sacos productores ós gustos culinarios de cada unha das especies.

Por certo, se estades interesados nun tour coma o noso, Pan do Demo organiza visitas guiadas a grupos de particulares e colexios. Ademáis, tamén podedes adquirir un deses apetecibles sacos productores para a vosa casa ou restaurante. Nos, por suposto, non perdemos a oportunidade e arramplamos co que había. E, se vos estades a preguntar que tal de producción, non tedes máis que botar unha ollada a un dos sacos que se veu con nos para Ribeira na imaxe da dereita. Botaron por fora.

Para calquera dúbida, concertar unha visita, ou petición de saco, só tedes que poñervos en contacto cos amigos de Pan do Demo nalgún destes números:

88431335 - 651014225

Un consello: se estades interesados en organizar unha visita, ¡millor procurade que coincida cando a colleita estea a punto!

Antes de poñer punto final, en nome de Refungando, e máis especialmente no de todos os que ese día nos desplazamos ata aquelas fermosas terras, quixera dende eiquí facer chegar o noso agradecemento a Alejandro Mínguez, que ese día se tranformou para nos no millor guía turístico da bisbarra celanovesa e en grandísimo anfritión. ¡Graciñas!

Ler máis...

Redescuberto fungo bioluminiscente en Brasil

Fotografías: Cassius V. Stevani

Antes de nada, desculparme pola tardanza na publicación de novos post, provocada por unha voluntaria inmersión na Festa da Dorna, e uns involuntarios problemas técnicos no meu equipo. Agora, con todo resolto, ou case, toca poñerse ó día...

Se levades algún tempos seguindo os desbarres micolóxicos desta páxina saberedes que os cogomelos da imaxe que abre este artigo non foron recollidos nos arredores da central de Fukushima. Se trata de cogomelos con unha abraiante propiedade física: a bioluminiscencia. E non son os primeiros que vemos por aquí. Pero desta vez, a historia comeza como moitras oitras historias. Nada orixinal; algo así: Hai moito tempo, nun país moi, moi lonxano...

(Click abaixo para ler máis)


A historia

170
anos tiveron que pasar, nin máis ni menos, para que este fungo volvera a caer nas mans dos científicos. ¿Perdido? Non exactamente. A lo menos non para a xente da zona de Piauí, estado do nordeste do Brasil onde é ben coñecido polos locáis, que o chaman "Flor de coco" pola súa tendencia a medrar baixo palmeiras.

Foi a comunidade científica quen lle perdeu a pista a este luminoso fungo dende que en 1840, o botánico británico George Gardner vira uns nenos xogando co que él creía que eran xigantes vagalumes nas rúas dun pobo que logo se convertiría na cidade da Natividade, no centro-oeste do Brasil. Aquel cogomelo, sería bautizado polo humilde botánico como Agaricus gardneri (á esquerda, ca luz acesa; fixádevos que a perspectiva das dúas imaxes, a de portada e esta, é a mesma).

Agora, un grupo de científicos estadounidenses (entre os que anda metido un micólogo que últimamente vemos moito por esta páxina, Dennis Desjardin) en colaboración ca Universidade de São Paulo, da que forma parte o químico Cassius Vinicius Stevani (non, non é un centurión romano, senón profesor de química e estudoso dos mecanismos bioluminiscentes dos fungos), volveulle botar o guante ó escurridizo cogomelo. A cousa foi máis ou menos así, como nos conta o propio Cassius:
"Entereime de que todavía había destes fungos ó redor de 2001. Nos anos seguintes, chegáronme informes de Tocantins e Goiás dun fungo grande e amarelo, que emitía unha luz. Pero só puden velos en 2005, en fotos tomadas en Piauí".
Por suposto, logo de todo este tempo, os avances no eido da micoloxía habían de pasarlle factura ó nome orixinal deste fungo, que no seu redescobremento rebautizouse logo do correspondente estudo como Neonothopanus gardneri. Este estrano xénero da familia marasmiaceae, do que só había ata a data unha especie (Neonothopanus nambi, especie sudamericana descrita en 1999 e tamén luminiscente), conta dende agora con un novo membro luminiscente.

Mecanismo e función biolóxica da bioluminiscencia en fungos

Segundo o propio Stevani, o mecanismo preciso mediante o cal os cogomelos producen luz é todavía un misterio, así como a súa función biolóxica. Algúns creen que esa función é similar á do cheiro de phallus e clathrus, neste caso atraer a insectos nocturnos que axuden na dispersión das esporas; oitra hipótese é que a súa función é atraer insectos depredadores para que se alimenten de aqueles que puideran atacar ó cogomelo. Todo isto está moi ben, e ámbalas dúas opcións parecen sosterse... ata que vemos a imaxe de abaixo (click para agrandar). A pregunta que nos ven á cabeza é: ¿en dónde encaixa a luminosidade do micelio nas dúas hipóteses antes prantexadas?

O que vedes aquí é, nin máis nin menos que unha placa petri cun cultivo do micelio de Neonothopanus gardneri. E sí, brila que da gusto e non, non é a única especie de cogomelo bioluminiscente que presenta esta característica. Así que, ¿por qué desperdiciar enerxía na emisión nunha luz que non vai ser perceptible se o obxetivo é atraer insectos? Curioso canto menos.


No futuro

Ata o de agora e dende 2002 o equipo do profesor Stevani foi quen de describir 15 novas especies bioluminiscentes, e un novo xénero, Genorrema. A día de hoxe existen no mundo 72 especies de fungos deste tipo. A investigación continúa, e a xulgar polo ritmo dos descobrementos, podemos esperar volver a ver a Stevani e ó seu equipo como protagonistas de oitras novas deste tipo maís cedo que tarde.

Dende Refungando seguiremos as investigacións neste campo con atención, para achegarvos tódolos segredos dos fungos bioluminiscentes. Non deixen de sintonizar os seus navegadores. Ata entón, considerade a posibilidade de sair un día ós cogomelos de noite pechada e buscar na oscuridade dos nosos montes algún cogomelo con esta habilidade. Aínda que si o facedes... ollo ca Santa Compaña!

Ler máis...

Impresionante imaxe panorámica en 360º

Hoxe vos imos a amosar unha nova forma de fotografiar cogomelos de espectaculares resultados. Algún de vos xa saberá de que vai isto das imáxenes panorámicas en 360º; para os que non, este será o voso bautismo de lume.

Basicamente, o que nos permiten este tipo de imaxes é observar o entorno fotografiado como se estivésemos ahí nos mesmos. Movendo a imaxe co rato poderemos mirar arriba, abaixo, e xirar ó redor do punto central da imaxe 360 º, o que nos permite observar todo o que nos rodea. En realidade, esta imaxe está composta por un mosaico de fotografías tomadas dende un mesmo punto e "unidas" de forma imperceptible. Pero o millor é que o experimentedes vos mesmos, porque unha imaxe panorámica vale por mil palabras.

O que ides a ver en canto premades na fotografía interactiva é un impresionante corro de bruxas, espeso como o bo licor de café, de Tricholoma populinum. O lugar da toma atópase en Aarhus (Dinamarca) e o autor é Flemming V. Larsen.

Podedes ver en pantalla completa (recomendadísimo) a panorámica facendo click en FULSCREEN na parte superior esquerda da ventá. ¡Avanti tutti!

¿Qué vos parece? ¿Alguén se anima a crear unha destas incribles imaxes e compartila con todos? Nos tentarémolo e aquí poderedes ver o resultado do experimento. Só hai que esperar a atopar un esceario á altura...

Ler máis...
Related Posts with Thumbnails