Máis corros de bruxas... ¡a vista de páxaro!

Fai tempo me atopei no meu navegar pola rede unha sorprendente imaxe que mostraba un campo completamente cuberto de corros de bruxa. Como saberedes, e se non contámovolo, a famosa aplicación Google Earth mostra sempre na parte inferior da pantalla as coordenadas da localización visualizada. Esta información que aparecía naquela imaxe e o propio Google Earth nos levaron directamente ó centro de Indianápolis, capital do estado de Indiana, EEUU, ó campo que podedes ver na imaxe de arriba, que creamos fusionando dúas capturas de pantalla para poder abarcar todo o campo nunha soa fotografía aerea e para que agora (se non pinchástedes nela xa, impacientes) podades desfrutala facendo click para agrandala.

Se aprecian por todas partes corros de bruxa de tódolos tamanos e aspectos. Podedes deleitarvos na variedade de formas que adoptan, fusionándose ás veces para formar estructuras parecidas a corazóns (cando se fusionan dous) ou tréboles (cando se xunta tres, como a uns metros arriba e a esquerda da casota do lado dereito do campo). Usando a ferramenta regla de Google Earth que nos permite tomar medidas en distintas métricas, podemos ver que, por exemplo, o arco de bruxas que atopamos seguindo a liña do cableado cara a esquerda do campo mide case 22 metros de punta a punta, e os círculos que forman a figura de trebol antes mencioado, máis de 7 m cada un.

Para velo online vos mesmos con Google Earth, introducide no campo "Voar a" estas coordeadas tal cal están aquí: 39º 51'02.39 n, 86º 14'40.04 w .

Pero as vantaxes de Google Earth non rematan aquí. Se vos fixades na barra de ferramentas da parte superior da ventá, atoparedes un icono dun reloxo. ¿Para qué sirve? Se premedes nel, aparecerá unha liña do tempo con unhas marcas, correspondentes ó día no que se tomou algunha das imaxes aéreas que utiliza este programa. Pinchando en cada unha de elas podemos viaxar no tempo ata ese día e ver a imaxe correspondente. Non tódalas imaxes son da mesma calidade (como haberedes comprobado se fozastes algo neste programa), depende da fonte da mesma, pero sempre hay dúas ou tres ben boas. A fotografía que acabades de ver, foi tomada o 6 de maio de 2010 (hai que ir en primavera a Indianápolis a ese campo). Pero podemos ir atrá no tempo e atoparnos cunha imaxe do mesmo lugar tomada o 31 de Marzo de 2005 e atoparnos con esto...


Como podedes ver oitra vez en primavera o campo se enche de corros de bruxa, desta vez, con maior profusión no lado esquerdo do campo. Agora, ca axuda da regla de Google Earth e botando man da calculadora, imos a facer unhas contas para que vexades o potencial desta ferramenta no estudo micolóxico. Imos comezar pola segunda das imaxes. Situádevos na caseta da dereita e, logo, no último poste da luz que hai un pouco máis abaixo á esquerda. Numeramos ahí tres pequenos corros porque son doadamente identificables en ambas imaxes. Ahora coa axuda da regla medimos os corros en 2005 e 2010 (máis ou menos, non son círculos perfectos). Ca diferencia das medidas atopamos o que medraron nese intervalo, e dividindo entre os anos pasados obtemos o crecemento medio por ano do corro. Estes foron os resultados:

	2005 (diámetro aprox.)	2010 (diámetro aprox.)	Aumento en 5 anos	cm/Ano
Corro A	3,35 m	6,42 m	3,07 m	61,4
Corro B	2,63 m	6,58 m	3,95m	79
Corro C	1,75 m	8,52 m	6,77m	135,5

Curiosos datos, ¿non si? Os dous corros máis pequenos, B e C, acaban logo de cinco anos superando ó maior deles en 2005 e consiguen medias de crecemento anuáis maiores. O corro C, o pegado ó poste, chega a unha sorprendente media de 135,5 cm ó ano. ¿Cómo podemos explicar esta diferencia? Se nos fixamos nas dúas imaxes, hai algo nesa zona que chama a atención. A zona que rodea a caseta da dereita aparece cuberta dunha herba máis verde e espesa, o que probablemente indique unha maior presencia de humidade. Esa zona inclúe o corro C, mentras que B se aproxima ó límite e A está completamente fóra del. Ahora vexamos as medias de crecemento. O corro C, inmerso na zona verde, acada unha media anual de crecemento de135,5 m; o corro B, algo máis alonxado, se queda preto dos 80 cm anuais, bastante lonxe, mentres que A, o corro máis alonxado da zona húmida se queda con menos da metade de cm que C, 61,4.

Se isto é así, estes datos nos indicarían a importancia do grao de humidade para a velocidade de crecemento do micelio, ó amosarse grandes diferencias na mesma entre corros do mesmo fungo (do que por certo, descoñecemos a especie, a ver si algún de Indianápolis se anima a pasarse e botar un ollo...) medrando moi próximos. ¿Vos dades conta do útil que pode ser esta ferramenta para o seguemento e estudo de corros de bruxas?

Ahora dende Refungando queremos facervos unha proposición (non, non de esas). Se coñecedes algún campo con corros de bruxas, pasádevos a botarlle un ollo en Google Earth. Se os corros non son visibles (pola época do ano ou o que sexa), probade a liña do tempo que antes comentamos e mirade outras tomas. No menú Arquivo de Google Earth tedes a opción de gardar a pantalla como unha imaxe. A ver se somos capaces de xuntar uns cantos exemplos e facemos un bo artigo con todos eles. Para non desvelar a localización do voso agocho, simpemente cortade a imaxe onde pon as coordenadas con calqueira programa de edición de imaxes. Logo podedes enviala ó noso correo de contacto.

¿Qué, vos animades? ¡Botade un ollo polo menos! Non diredes que non vos pica a curiosidade...